On the other side

Viva Espana!De oversteek is goed gegaan.We zijn goed en wel in Spanje aangekomen.Toch wel indrukwekkend allemaal:een heel nieuw land om te ontdekken en zoveel nieuwe indrukken.We wandelen nu precies een weekje op Spaans grondgebied en het is nog steeds enorm wennen...In Frankrijk zaten we meestal in beschermde kleine gites van 5-8personen, terwij we hier al meteen mochten kennismaken met serieuze slaapzalen van meer dan 100man!Ook wel bijzonder,maar natuurlijk niet voor elke avond.In Pamplona (ma 2juni) hebben we de refugio dan ook even omgeruild voor een klein pensionneke.Pamplona is trouwens een boeiende stad.We hebben in de namiddag de tijd genomen om wat aan sight-seeing te doen,terwijl onze schoenen bij de schoenmaker lagen voor een nieuwe hak.Ik hoop dat ze het nog uithouden tot compostela...Ook de route is hier helemaal anders.Moeilijk om uit te leggen.Ik heb een beetje de indruk dat de pelgrims een beetje worden weggehouden van het 'gewone leven' hier in Spanje.Behalve de mensen van de bars of resto's komen we niet zoveel locals tegen.En in de dorpkes die we passeren,is echt alles gericht op pelgrims.Zo is het bijvoorbeeld bijna onmogelijk om nog a la carte te eten, overal zijn er speciale 'menu peregrino'.Ik krijg echt het gevoel in een soort van Disneyland voor pelgrims te lopen;) Gelukkig krijgen we in de grotere steden wel de kans om effe van het pad af te wijken en gewoon even geen pelgrim te zijn.Zo heb ik afgelopen vrijdag enorm genoten van Logroño.Een kleurrijke stad midden in de Rioja-streek.Ik heb van een local ook even een stadsrondleiding gekregen van anderhalve uur.Zo leer je de stad op een hele andere manier kennen.Ik heb ook meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt om te weten te komen waar de lekkerste restaurants precies lagen.En het bleek echt de moeite waard te zijn...Paradise gewoon:in Logroño is er gewoon een straat met meer dan 200 tapasbars die de lekkerste plaatselijke specialiteiten serveren(Calle Laurel)! :) We hebben er vrijdagavond samen met een paar andere pelgrims (Hans, Hanneke, Anne en Bea)dan ook een gezellige tapas- en vinotocht van gemaakt.

De grote massa medepelgrims die sinds Roncesvalles meewandelen, was eerst overweldigend, maar het valt eigenlijk heel goed mee.Al leuke contacten gelegd en omdat ieder op zijn eigen tempo de route aflegt,kun je rustig je gang gaan.De sfeer op de weg is enorm verwarmend(kunnen we wel gebruiken bij zo'n slecht weer...).Jammer dat het niet altijd makkelijk is om te communiceren.Ik doe al goed mijn best om wat spaans te spreken,maar meestal komen we niet verder dan Hola en Que tal.Maar ik heb nog goede moed,volgens een peregrina zou ik vloeiend spaans spreken als ik in Compostela aankom.Ik ben benieuwd;)

Voila, dit was even een update van mijn laatste dagen op de camino.We zitten nu in Santo Domingo della Calzada.Nog 550km te gaan.Ik ben echt aan het aftellen nu.Meer dan twee maanden onderweg...Zoveel mensen die ik al zo lang heb moeten missen.Gelukkig krijg ik over welgeteld 18 dagen terug gezelschap vanuit het thuisfront, om samen de laatste km af te leggen.

En last but not least, nog een woordje voor Arnaud.Arnie,ik hoop dat de weg je heeft deugd gedaan en dat je ook wat rust gevonden hebt.Ik wil je, misschien ondanks alles,ook bedanken.Want je hebt deze fantastische ervaring voor mij mee mogelijk gemaakt.Misschien was ik er zonder jou niet eens aan begonnen|Dank je wel!

Hasta luego,
Marina